Aanpak
Opzet Project WAVE: langdurig samen kennis-maken
Gedurende drie jaar werden 13 mensen met een ernstige of matige verstandelijke beperking en moeilijk verstaanbaar gedrag (EVB+MVG), de bij hen betrokken verwanten, professionals, patronen en systemen gevolgd. In overleg met hen en samen met de outsider-onderzoekers en andere nieuwkomers gingen we op nieuwe manieren nadenken en handelen m.b.t. vastlopende situaties rond moeilijk verstaanbaar gedrag. Bestaande, min of meer gestolde verhalen van mensen die door en door vertrouwd zijn met de zorgcontext (maar die wel vinden dat het beter of anders kan) brachten we in contact met de zich nog vormende perspectieven van vreemden in die (zorg) context.
De dagelijkse realiteiten van de mensen met een ernstige of matige verstandelijke beperking en moeilijk verstaanbaar gedrag en de betrokken professionals en verwanten kregen vanaf het begin een prominente positie binnen WAVE. Welke nieuwe mogelijkheden en moeilijkheden zouden er ontstaan als we de perspectieven van outsider-onderzoekers en nieuwkomers in zouden brengen in de huidige zorgcontext van de hoofdpersonen?
"Bottum up" keuze voor 13 casussen
Door aan professionals te vragen aan wie en wat zij denken bij 'iemand met een ernstige of matige verstandelijke beperking en moeilijk verstaanbaar gedrag in een steeds opnieuw vastlopende situatie”, hebben wij de casussen die aan Project WAVE meededen “bottom-up” gekozen.
Leren door community of practice (CoP)
Vanaf het begin werkte WAVE als community of practice (CoP) toe naar een praktijkgericht samenwerkingsverband. Onze keuze voor een CoP was gemotiveerd door een perspectief op leren dat tot voorzichtigheid maant. Leerprocessen rondom mensen met een ernstige of matige verstandelijke beperking en moeilijk verstaanbaar gedrag laten zich niet verbeteren door ze te instrumentaliseren. Ze laten zich wél verbeteren door volhardend te blijven zoeken vanuit belangstellende onderdompeling, vanuit het zelfonderzoek daarbij, vanuit een oriëntatie op het positieve en door daarbij de toepassing van bestaande begrippenkaders en modellen bewust te weerstaan.
Onze keuze voor een CoP was gemotiveerd door een perspectief op leren dat tot voorzichtigheid maant. Leerprocessen rondom mensen met een ernstige of matige verstandelijke beperking en moeilijk verstaanbaar gedrag laten zich niet verbeteren door ze te instrumentaliseren. Ze laten zich wél verbeteren door volhardend te blijven zoeken vanuit belangstellende onderdompeling, vanuit het zelfonderzoek daarbij, vanuit een oriëntatie op het positieve en door daarbij de toepassing van bestaande begrippenkaders en modellen bewust te weerstaan.
In dat opzicht verschilde onze benadering van traditionele leertheorieën waarin de kennisoverdracht en de acquisitie van kennis centraal staan.
Kennis-maken en kennis uitwisselen
Het collaboratieve karakter van het onderzoek impliceerde dat de begeleidende hoofdonderzoekers met de outsider-onderzoekers en andere betrokkenen samen kennis zouden creëren over rijkere vormen van interactie met de hoofdpersoon. Dat zou geschieden door met elkaar na te denken óver en te experimenteren mét (inter)acties, en daarop te reflecteren. Kennismaken en kennis maken waren in dit proces zo nauw met elkaar verweven, dat we in dit kader spraken van ‘kennis-maken’.
Het gezamenlijke kennis-makingsproces binnen WAVE beschouwden wij als een serie van gebeurtenissen, die alles te maken hebben met afstemming, vertrouwen en gezamenlijkheid. Daarmee was de uitwisseling tussen de outsider-onderzoekers en de directbetrokkenen bij de iedere casus de kern van de kennis-making.
Tussen hen werd verkend in hoeverre verschillende achtergronden tot andere interpretaties, denkrichtingen en handelswijzen met betrekking tot vastlopende situaties rond moeilijk verstaanbaar gedrag kunnen leiden. Dit proces noemden we de ‘binnenring’.
Rondom deze ‘binnenring’ – waarin onderzoek, uitproberen en innoveren samenkwamen – werd een lerende ‘buitenring’ gevormd waarin relevante casus-overstijgende resultaten werden gedeeld.